Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Το όνομα του ρόδου





(από την περίληψη του οπισθόφυλλου)
''Δύσκολο στον ορισμό του (γοτθική νουβέλα, μεσαιωνικό χρονικό, αστυνομικό μυθιστόρημα, ιδεολογικό αφήγημα, αλληγορία. . .)αυτό το μυθιστόρημα (που η υπόθεσή του εμπλέκεται με την ιστορία, γιατί ο συγγραφέας - ψευδόμενος πιθανόν - διαβεβαιώνει πως ούτε μια λέξη δεν είναι δική του), μπορεί ίσως να διαβαστεί από τρεις κατηγορίες αναγνωστών. Η πρώτη κατηγορία θα συναρπαστεί από τις συνωμοσίες και τις απρόβλεπτες εξελίξεις και θα αποδεχθεί ακόμη και τις μεγάλες λόγιες συζητήσεις και τους φιλοσοφικούς διαλόγους, καθώς θα προαισθάνεται ότι ακριβώς σ’ εκείνες τις αόριστες σελίδες φωλιάζουν τα αποκαλυπτικά σημεία, ίχνη και συμπτώματα. Η δεύτερη θα παθιαστεί με τη διαμάχη των ιδεών και θα αποτολμήσει συσχετισμούς (τους οποίους ο συγγραφέας αρνείται να επικυρώσει) με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Η τρίτη κατηγορία θα εννοήσει ότι το κείμενο αυτό είναι μια συρραφή άλλων κειμένων, ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με αναφορές, ένα βιβλίο φτιαγμένο από βιβλία. Και για τις τρεις αυτές κατηγορίες, ο συγγραφέας αρνείται να αποκαλύψει τι ήθελε να πει το βιβλίο. Αν ήθελε να υποστηρίξει μια θέση, θα έγραφε ένα δοκίμιο, όπως τα τόσα που έχει γράψει. Αν έγραψε μυθιστόρημα, το έκανε επειδή ανακάλυψε - σε ώριμη ηλικία - ότι αυτό που δεν μπορούμε να το θεωρητικοποιήσουμε, πρέπει να το αφηγηθούμε.'' 



Το ''Όνομα του Ρόδου'' είναι ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα του είδους του, καθώς εμπλέκει το αστυνομικό με την θρησκεία,και γι' αυτό το λόγο δεν μπορεί να το εντάξει κάποιος σε μία συγκεκριμένη κατηγορία.Στο βιβλίο αυτό λοιπόν,ο αναγνώστης μεταφέρεται σε ένα ιταλικό μοναστήρι των Βενεδικτίνων,στο οποίο καταφθάνει ένας πρεσβύτερος μοναχός με το νεαρό εκπαιδευόμενό του,με σκοπό τη διαλεύκανση ενός φόνου που διαπράχθηκε στην απομονωμένη βιβλιοθήκη του μοναστηριού.Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους εκεί,διαπράττονται και άλλες δολοφονίες στο ίδιο μέρος,οι οποίες,εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται να έχουν κάποια σχέση μεταξύ τους,ενώ ταυτόχρονα χάνονται βιβλία και χειρόγραφα μοναδικής αξίας.Έτσι λοιπόν ο αδελφός Γουίλιαμ Ντε Μπάσκερβιλ καλείται να αναζητήσει περισσότερα απ' όσα νόμιζε στην αρχή.Η ένταση της αναζήτησης και το μυστηριώδες κλίμα,όσο γυρνούν οι σελίδες όλο και αυξάνεται,με αποτέλεσμα η αγωνία και η επιθυμία του κοινού για τη διαλεύκανση του μυστηρίου των χαμένων βιβλίων και του δολοφόνου,να γίνεται πιο έντονη!
Πολυδιαβασμένο και διαχρονικό!Καλογραμμένο βιβλίο που συναρπάζει από τις πρώτες σελίδες κιόλας!

2 σχόλια:

  1. Το είχα διαβάσει στο λύκειο και έκτοτε είναι από τα αγαπημένα μου βιβλία.Η υπόθεση είναι τόσο ενδιαφέρουσα που ακόμα και στις μεγάλες φιλοσοφικές "παρενθέσεις" δεν το βαριέσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αξίζει πραγματικά να το διαβάσει ο καθένας.Η υπόθεση σε κρατάει σε μία διαρκή αγωνία.Όχι απλά δεν κουράζει,αλλά ανυπομονείς να διαβάσεις παρακάτω.Από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή